Hallo, daar ben ik weer!

Op speciaal verzoek hierbij “Flips” verslagje van zijn tweede logeerpartij bij Bonkje, in november 2008. Waar ik me tijdens zijn eerste bezoek nog in heb weten te houden, kon ik het dit keer echt niet langer aanzien: één van zijn truitjes was zo vervilt en groezelig, dat moest de vuilnisbak in. Maar zomaar de kleren van een logé weggooien kan natuurlijk niet. Dus daar heb ik iets op bedacht (driewerf hoera voor de afdeling babykleertjes van Zeeman). Lees maar wat Flip erover vertelde in zijn berendagboek.

Hallo daar ben ik weer! Ik ben Flip de beer.
Ik mocht dit weekend weer eens bij Bonkje logeren.

Bonkje had haar papa en mama al vaak gevraagd wanneer ik weer bij haar kwam logeren en nu mocht ik met haar mee! Dus Bonkje was héél blij en ik ook!
Het was alleen wel jammer dat Zoeff de hond er niet meer was, want die was dood.

Zaterdag ben ik mee geweest naar de stad en daar heeft Bonkje nieuwe kleren voor mij uitgezocht, in een échte winkel! Ik kreeg twee mooie Bear-club shirts met knoopjes, een stoere Bear-club broek èn blauwe schoenen! Bear-club is Engels en het betekent beren-club. Grappig hè?

Nu ik een paar nieuwe kleren heb heeft Bonkjes mama één vestje weggegooid. Dat vond ik helemaal niet erg, want dat was toch oud en lelijk en ik droeg het bijna nooit meer. Gelukkig vond Bonkje dat haar mama verder niets weg mocht doen, want aan mijn andere kleren ben ik best wel gehecht.

Van Bonkje kreeg ik ook nog een poppetje. Hij ziet er een beetje gek uit – helemaal groen met een hele grote neus. Haha! Ik word er helemaal vrolijk van.

En weet je waar ik ook heel vrolijk van werd? Bonkje mocht haar schoen zetten en ìk de mijne, want ik heb nu óók schoenen! Hoera! Bonkje had twee tekeningen gemaakt voor Sinterklaas, ook één voor mij, want ik kan niet zo goed tekenen. En ze heeft heel mooi gezongen. Zie ginds komt de stoomboot en Zwarte Piet ging uit fietsen. En vanochtend lag de letter F in pepernoten naast mijn schoen, net als bij het Sinterklaasjournaal. En ik kreeg ook nog een mandarijn! Poeh hé, het is wel feest dit weekend!

Vandaag mocht ik bij Bonkje op de fiets mee naar het zwembad. Jammer genoeg hagelde het, dus toen moest mijn hoofd in de tas en zag ik niets meer. In het zwembad was het ook een beetje saai. Ik hoorde wel een hoop geplons en gespetter vanuit het kluisje, maar ik mocht niet mee zwemmen. Toen heb ik maar een paar berenliedjes gezongen. Wel héél zachtjes hoor.

Nu mag ik nog één nachtje bij Bonkje slapen en dan gaan we weer naar school. Spannend! Want het was heel gezellig en ik ben hartstikke blij met mijn nieuwe kleren, maar ik ben ook altijd heel nieuwsgierig met wie ik de volgende keer mee naar huis mag.

Dag lieve Bonkje, dank je wel voor het logeren!

Nieuwsgierig hoe de naam Bonkje is ontstaan? Lees dan het eerste Bonkje verhaal

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.